آموزش شنای کرال سینه
شنای کرال سینه به عنوان فری استایل نیز شناخته می‌شود. از آنجایی که با هدف سرعت، شنای سکرال سینه از بقیه شناها مناسب‌تر است، بنابراین در مسابقات سبک آزاد (freestyle) بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد به نحوی که امروزه منظور از شنای آزاد همان شنای کرال سینه می‌باشد. کرال سینه از لحاظ مکانیکی مؤثرین شنا است.
در این شنا وضعیت بدن همواره به نحوی است که نیرو به صورت پیوسته و قدرتمند به سمت عقب وارد می‌گردد. علت این قضیه این است که دست موافق با پای مخالفت به نحوی حرکت می‌کنند که بدن همواره در راستای مستقیم قرار می‌گیرد. در این شنا عضلات قفسه سینه و شانه‌ها در بهترین وضعیت برای اعمال نیرو فعالیت می‌کنند. با فارسی خوان همراه باشید.
آموزش وضعیت بدن در شنای کرال سینه
در کرال سینه بدن به صورت کاملاً افقی بر روی سطح آب و سر نیز کاملاً در امتداد بدن بدون اینکه بالا یا پایین باشد قرار می‌گیرد. در طول شنا چشم‌ها به طور متناوب رو به جلو و پایین نگاه می‌کنند. در این هنگام سطح آب باید بین منطقه چشم‌ها و محل روییدن موها می‌باشد. در این شنا وضعیت سر بسیار مهم است زیرا اگر سر بلند شود در آن صورت منطقه نشیمنگاه و پاها پایین می‌روند و اثر حرکت رو به جلو کم می‌شود.
اگر سر نیز دائماً پایین نگه داشته شود (چشم‌ها مطلقاً پایین را بنگرد) منطقه نشیمنگاه بالا آمده و اثر ضربات پا کمتر خواهد شد. فیزیک افراد در وضعیت شنای کرال سینه بسار مؤثر است. در افراد ضعیف بهتر است که ضربه پا ابتدا به نحوی آموزش داده شود تا وضعیت بدنی پایداری حاصل گردد.
آموزش حرکت پاها شنای کرال سینه
حرکت پاها به صورت ضربات پایین و بالا می‌باشد و حرکت آن در راستای عمودی نسبت به کمر صورت می‌گیرد. هنگامی که بدن چرخش می‌کند نشیمنگاه و پاها نیز می‌چرخند. در این‌صورت حرکت پاها ابتدا در یک جهت سپس به صورت عمودی و در انتها در جهت دیگر انجام خواهد شد. این عمل به صورت محسوس در شناگرانی که چرخش آن‌ها بیش از حد زیاد است دیده می‌شود.
علت این قضیه عدم توانایی حرکت شانه و مشکل تنفس آن‌ها می‌باشد. حرکت پایین‌روی پا زمانی آغاز می‌شود که پا هم عمق نشیمنگاه بوده و زمانی به اتمام می‌رسد که عمق آن ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر زیر آب باشد. پا به نحوی کشیده می‌شود که روی پا و قسمت خارجی آن به آب نیرو وارد کنند. اکنون که پا در وضعیت کاملاً کشیده قرار دارد، به سمت بالا به نحوی حرکت می‌کند که کف و پشت پا به آب نیروی رو به بالا وارد کنند. حرکت رو به بالا تا حدی ادامه می‌یابد تا پاشنه پا به سطح آب برسد و بلا فاصله بعد از آن حرکت به سمت پایین آغاز می‌گردد.
حرکت دست‌ها در شنای کرال سینه
دست‌ها در کرال سینه عامل اصلی حرکت می‌باشند. حرکت کامل دست‌ها به صورت متناوب و پیوسته صورت می‌گیرد. دست در امتداد شانه وارد آب می‌شود. در این وضعیت کمی از ناحیه آرنج خم می‌شود. تا شیبی از ناحیه آرنج تا مچ ایجاد شود. سر انگشتان در ابتدا و به دنبال آن مچ تا آرنج وارد آب شده تا منطقه شروع حرکت فرا رسد. این منطقه حدوداً ۱۵ سانتی‌متر زیر آب است که به دنبال آن عملیات دست در زیر آب آغاز می‌شود.
در ادامه دست رو به عقب و رو به پایین حرکت می‌کند. در این حالت آرنج بالا است. زمانی‌که دست و بازو هم تراز با شانه شدند حرکت از کشش به رانش تبدیل می‌شود. در این حالت دست حرکت رانش خود را ادامه می‌دهد و این رانش تا منطقه ران‌ها ادامه می‌یابد.
تنفس در شنای کرال سینه
در هنگام تنفس، سر به نحوی به سمت یکی از طرفین می‌چرخد تا دهان از آب تخلیه شود. این حرکت باید بسیار آرام انجام شود. همچنین چرخش سر باید کم باشد تا توازن بدن از بین نرود با وجود اینکه شناگران از هر دو طرف می‌توانند برای تنفس استفاده نمایند ولی برای شنا آزاد در استخر برخلاف شنا در آب‌های آزاد، فقط باید یک طرف را انتخاب کنند. زمان هواگیری بسیار مهم است و به صورت معمول، هواگیری زمانی آغاز می‌شود که یک دست در شروع حرکت بوده و دست دیگر در حال شروع مرحله بازگشت است.
هماهنگی در شنای کرال سینه
زمان‌بندی حرکت دست‌ها و پاها به صورت نرمال صورت می‌گیرد. به صورت کلی در شنای کرال سینه به ازای هر دوره حرکت هر دست، ۶ حرکت پا انجام می‌شود که سه تای آن مربوط به یک پا و سه تای دیگر مربوط به پای دیگر است.
نکات مهم در هنگام تنفس برای نفس‌گیری از دهان و برای خالی نمودن نفس از بینی استفاده نمایید. حرکت پا باید در زیر آب صورت گیرد. پاها بسیار آرام در زیر آب حرکت می‌کنند و نقش آن‌ها در نگهداشتن بدن در حالت افقی است.
لذا در هنگام انجام تمرینات توجه نمایید که پاها در هنگام حرکت اصلاً نباید صدایی ایجاد کنند. این شنا را با حرکت پاها آغاز کنید. در هنگام انجام حرکت دست‌ها به نحوه حرکت شانه‌ها نیز توجه نمایید. چرخش شانه‌ها در هنگام حرکت دست‌ها باید وجود داشته باشد. دست‌ها باید تا ناحیه نشیمنگاه به سمت عقب حرکت نمایند و بعد از آن از آب خارج شوند. دست در زیر آب مانند پارو می‌باشد. لذا انگشتان دست در زیر دست باید به هم چسبیده باشند.
این مطلب توسط تیم فارسی خوان جمع آوری و تکمیل شده است امیدوارم که از این مطلب استفاده کرده باشید.همچنین از شما همراه گرامی می خواهیم که برای پیشرفت این مطلب نظر خود را از بخش دیدگاه برای ما ارسال کنید و با دیگر کاربران به تبادل نظر بپردازید.
دیدگاهتان را بنویسید