دعای جوشن کبیر را در واقع امام سجاد (ع) از امام حسین (ع) و ایشان هم از پیامبر اکرم نقل کرده اند . این دعا دارای ۱۰۰ فراز یا بخش است که تقریبا در هر فراز ۱۰ تا از نام های خداوند آمده . دعای جوشن کبیر از اعمال شب های قدر محسوب میشود . تیم فارسی خوان در این مقاله متن عربی این دعا را به همراه معنی روان آن و البته فایل صوتی و پی دی اف برای شما آماده کرده است.
شاید برای شما جالب باشد که کلمه ی جوشن در عربی به معنی ( زره ) است، گفته میشود در یکی از جنگ ها حضرت محمد، زرهی سنگین بر تن داشت. سنگینی زره حضرت را آزرده کرده بود. در این هنگام جبرییل پیغامی از طرف خداوند برای محمد آورد و به او گفت محمد خداوند به تو سلام میرساند و میگوید این زره را از تن در آور و این دعا را بخوان که تو و امت تو را از خطرها و حوادث بدحفظ میکند. کلمه ی «کبیر» هم به طولانی بودن این دعا و بزرگی و سنگینی زره محمد اشاره دارد.
دعای جوشن کبیر با معنی روان |
||
ردیف | متن دعای | ترجمه فارسی |
۱ |
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ
|
خدایا از تو خواستارم به نامت، ای خدا،ای بخشنده، ای مهربان،ای گرامی،ای پایدار، ای بزرگ،ای دیرینه ی دانا،ای شکیبا، ای فرزانه،منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریاد رس فریاد رس،ما را از آتش برهان ای پروردگار من. |
۲ | یا سَیِّدَ السّاداتِ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِیَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِیَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیّاتِ یا دافِعَ الْبَلِیّاتِ |
ای سرور سروران، ای برآورنده دعا ها، ای بلندی بخش جایگاهها، ای سرچشمه نیکی ها، ای درگذرنده از خطاها، ای عطابخش خواسته ها، ای پذیرنده توبه ها، ای شنونده ندا ها، ای دانای رازها، ای دور کننده بلاها |
۳ |
یا خَیْرَالْغافِرینَ
|
ای بهترین آمرزندگاران، ای بهترین گشایشگران، ای بهترین یاوران، ای بهترین داوران، ای بهترین روزی دهان، ای بهترین وارثان، ای بهترین ستایشگران، ای بهترین یادآوران، ای بهترین عطابخشان، ای بهترین نیکوکاران، |
۴ |
یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّهُ وَ الْجَمَالُ
|
ای آنکه شکوه و زیبایی تنها از آن اوست، ای آنکه توانایی و برازندگی تنها از آن اوست، ای آنکه فرمانروایی و شوکت تنها از آن اوست، ای آنکه اوست بزرگ و برتر، ای پدیدآورنده ابرهای پرباران، ای آنکه نیرومند و پرتوان است، ای آنکه حسابرسی چالاک است، ای آنکه کیفرش سخت و شدید است، ای آنکه پاداش نیک تنها نزد اوست، ای آنکه دفتر هستی پیش روی اوست. |
۵ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ | خدایا از تو خواستارم به نامت ای پرمهر،ای بخشایشگر،ای جزادهنده،ای روشنی خرد،ای فرمانروا،ای خشنودی،ای آمرزش،ای پاک،ای پشتوانه،ای صاحب نعمت و بیان |
۶ |
یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْءٍ لِعَظَمَتِهِ
|
ای آنکه همه در برابر عظمتش فروتن، ای آنکه همه در برابر قدرتش تسلیم، ای آنکه همه در برابر عزّتش خوار، ای آنکه همه در برابر هیبتش هراسان، ای آنکه همه از ترسش فرمانبردار، ای آنکه کوهها از بیمش شکافته، ای آنکه آسمانها به امرش بر پا، ای آنکه زمینها به اجازهاش بر جا، ای آنکه رعد به ستایشش تسبیحگو است، ای آنکه بر اهل مملکتش ستم نمیکند. |
۷ |
یَا غَافِرَ الْخَطَایَا
|
ای درگذرنده از خطاها، ای برطرف کننده بلاها، ای اوج امیدواریها، ای بسیاردهنده عطاها، ای بخشنده هدایا، ای روزیرسان آفریدهها، ای برآورنده آرزوها، ای شنوای گلایهها، ای برانگیزنده بندگان، ای بندگشای دربندان |
۸ |
یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ
|
ای صاحب سپاس و ستایش، ای صاحب فخر و زیبایی، ای صاحب بزرگواری و والایی، ای صاحب پیمان و وفا، ای صاحب گذشت و رضا، ای صاحب بخشش و عطاء، ای صاحب دادرسی و داوری، ای صاحب عزّت و بقا، ای صاحب کرم و بخشش، ای صاحب عطاها و نعمتها |
۹ | اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ | خدایا از تو خواستارم به نامت ای بازدارنده، ای دور کننده،ای بردارنده،ای سازنده،ای سودبخش،ای شنوا،ای گرد آوردنده،ای یاریگر،ای مهرگستر،ای وسعت بخش |
۱۰ |
یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ
|
ای سازنده هر ساخته، ای آفریننده هر آفریده، ای روزیبخش هر روزیخوار، ای دارای هر دارایی، ای غمگسار هر غمزده، ای فرجبخش هر اندوهگین، ای مهرورز بر هر مهرجو، ای یاور هر بییاور، ای پردهپوش هر کاستی، ای پناه هر رانده. |
۱۱ |
یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی
|
ای توشه ام در سختی، ای امیدم در ناگواری، ای همدم در وحشت، ای همرهم در غربت، ای سرپرستم در نعمت، ای فریادرسم در گرفتاری، ای رهنمایم در سرگردانی، ای توانگریام در تنگدستی، ای پناهم در دماندگی، ای مددرسانم در پریشانی |
۱۲ |
یَا عَلامَ الْغُیُوبِ
|
ای دانای نهانها، ای آمرزنده گناهان، ای پردهپوش عیبها، ای غمگسار غمها، ای دگرگونساز دلها، ای پزشک قلبها، ای روشنی بخش دلها، ای همدم جانها، ای گره گشای اندوهها، ای گشایشگر دلتنگیها |
۱۳ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ
|
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای والا، ای زیبا، ای کارگشا، ای سرپرست، ای راهنما، ای پذیرا، ای گرداننده، ای عطابخش، ای درگذرنده، ای حال گردان |
۱۴ |
یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ
|
ای رهنمای رهجویان، ای مددرس مددجویان، ای فریادرس فریادکنان، ای پناه پناهندگان، ای ایمنی بخش هراسندگان، ای یاور مؤمنان، ای مهرورز بر خاک نشستگان، ای پناه عصیانگران، ای آمرزنده گنهگاران، ای اجابتکننده دعای بیچارگان. |
۱۵ |
یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ
|
ای صاحب جود و نیکی، ای صاحب بخش و عطا، ای صاحب امن و امان، ای صاحب قدس و پاکی، ای صاحب حکمت و بیان، ای صاحب رحمت و رضوان، ای صاحب حجّت و برهان، ای صاحب عظمت و سلطان، ای صاحب مهر و ای پشتیبان، ای صاحب گذشت و غفران |
۱۶ |
یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ
|
ای آنکه پروردگار همه اوست، ای آنکه معبود همه،اوست، ای آنکه آفریننده همه،اوست ای آنکه سازنده همه،اوست، ای آنکه پیش از همه بود، ای آنکه بعد از همه هست، ای آنکه از هر چیز برتر است، ای آنکه به همهچیز داناست، ای آنکه بر هر چیز توانا است، ای آنکه او همیشگی است و همه چیز رفتنی است. |
۱۷ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای ایمنی بخش،ای چیره بر همه،ای هستی آفرین،ای دلبر،ای خردربا،ای سادگی بخش،ای توانده،ای زینت بخش،ای نمایانگر،ای پخش کن. |
۱۸ |
یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ
|
ای آنکه در فرمانروایی اش پابرجاست ای آنکه در پادشاهی اش دیرینه است، ای آنکه در شکوهش بزرگ است، ای آنکه بر بندگانش مهربان است، ای ای آنکه به هرچیز داناست، ای آنکه بر نافرمانان بردبار است، ای آنکه بر امیدواران اکرام ورزد، ای آنکه در آفرینش حکمت نماید، ای آنکه در حکمتش مهر ورزد، ای آنکه در مهرش دیرینه است. |
۱۹ |
یَا مَنْ لا یُرْجَی إِلا فَضْلُهُ
|
ای آنکه جز به فضلش امید نیست، ای آنکه جز عفوش خواهش نشود، ای آنکه جز به نیکیاش چشم ندوزند، ای آنکه جز از دادش نهراسند، ای آنکه پایدار نماند جز فرمانروایی اش، ای آنکه جز سلطنتش سلطنتی نیست، ای آنکه رحمتش همه را فرا گرفته، ای آنکه رحمتش بر خشمش پیشی گرفته، ای آنکه دانشش همه را فرو گرفته، ای آن که هیچکس همانندش نیست. |
۲۰ |
یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ
|
ای گشاینده اندوه، ای برطرف کننده غم، ای آمرزنده گناه،ای پذیرنده توبه، ای آفریننده آفریدگان، ای راست وعده، ای وفادار به پیمان، ای دانای راز نهان، ای شکافنده دانه، ای روزی دهنده بندگان. |
۲۱ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ |
خدایا از تو خواستارم به نامت ای والا،ای وفادار،ای توانگر،ای امانده،ای پرمهر،ای خشنود،ای پاک،ای نمایان،ای پرتوان،ای فیض بخش. |
۲۲ |
یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَهِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی |
ای آنکه زیبایی را پدیدار نمودی، ای آنکه زشتی را پوشاندی ای آنکه بر گناه سرزنش نکردی، ای آنکه پردهدری ننمودی، ای که گذشتت بزرگ، ای که نیکو درگذری، ای آمرزگانیت فراگیر، ای دستت به مهر گشوده، ای شنوای هر نجوی، ای سرانجام هر گلایه |
۲۳ |
یَا ذَا النِّعْمَهِ السَّابِغَهِ
|
ای دارای نعمت فراوان، ای دارای رحمت فراگیر، ای دارای بخشش آغازین، ای دارای حکمت رسا، ای دارای نیروی برازنده، ای دارای برهان قطعی، ای دارای کرامت هویدا، ای دارای عزّت پایدار، ای دارای توان استوار، ای دارای عظمت بلندپایه. |
۲۴ |
یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ
|
ای پدیدآورنده آسمانها ای برنهنده تاریکیها، ای رحم کننده اشکهای ریزان، ای درگذرنده از لغزشها، ای پوشنده زشتیها، ای زندگی بخش مردگان، ای فرودآور آیات، ای دوچندان کن خوبیها، ای ناپدید کننده بدیها، ای سخت شکنجه. |
۲۵ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای صورتگر،ای سنجیدهکار،ای گرداننده،ای پاک کننده،ای روشنیبخش،ای سادهساز،ای مژدهده،ای بیمده،ای پیشآور،ای پسآور. |
۲۶ |
یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ
|
ای پروردگار خانه محترم، ای پرودگار ماه محترم، ای پرودگار شهر محترم، ای پروردگار رکن و مقام، ای پروردگار مشعر الحرام، ای پروردگار مسجد الحرام، ای پروردگار حلال و حرام، ای پروردگار روشنی و تاریکی، ای پروردگار تحیّت و سلام، ای پرورنده نیرو در مردمان. |
۲۷ |
یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ
|
ای داورترین داوران، ای دادگرترین دادگران، ای راستگوترین راستگویان، ای پاکترین پاکان، ای بهترین آفرینندگان، ای چابکترین حسابگران، ای شنواترین شنوندگان، ای بیناترین بینندگان، ای یاورترین یاوران، ای گرامیترین گرامیان. |
۲۸ |
یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ
|
ای تکیه گاه آنکه تکیه گاه ندارد، ای پشتیبان آنکه پشتیبانی ندارد، ای اندوخته آنکه اندوختهای ندارد، ای پناه آنکه پناهی ندارد، ای فریادرس آنکه فریا درسی ندارد، ای افتخار آنکه افتخاری ندارد، ای عزّت آنکه عزّتی ندارد، ای مددرسان آنکه مددی ندارد، ای همدم آنکه همدمی ندارد، ای ایمنیبخش آنکه ایمنی ندارد |
۲۹ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای نگهدار،ای پایدار،ای پاینده،ای مهرورز،ای سلامتیبخش،ای داور،ای دانا،ای بخشکن،ای بازگیر،ای فراخیبخش. |
۳۰ |
یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ
|
ای نگهدار آنکه از او نگهداری جوید، ای مهربان بر آنکه از او مهر جوید، ای آمرزنده آنکه از او آمرزش خواهد، ای یاور آنکه از او یاری طلبد، ای حافظ آنکه از او حفاظت خواهد، ای اکرام کننده آنکه از او اکرام خواهد، ای راهنمای آنکه از او راهنمایی جوید، ای دادرس آنکه از او دادرسی خواهد، ای مددیار آنکه از او مدد جوید، ای فریادرس آنکه از او فریادرسی خواهد. |
۳۱ |
یَا عَزِیزا لا یُضَامُ
|
ای عزیزی که خوار نگردد، ای لطیفی که دستاندازی نشود، ای پایداری که خوا او را درنیابد، ای پایندهای که فنا نپذیرد، ای زندهای که نمیمیرد، ای پادشاهی که از بین نمیرود، ای همیشگی که فانی نمیشود، ای دانایی که نادانی ندارد، ای بینیازی که خوراک نخواهد، ای توانایی که ناتوان نمیگردد |
۳۲ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای یکتا،ای یگانه،ای گواه،ای بزرگوار،ای ستایشپذیر،ای راهنما ای برانگیزنده،ای میراثبرنده،ای زیانرسان،ای سودبخش |
۳۳ |
یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ
|
ای بزرگتر از هر بزرگ، ای کریمتر از هر کریم، ای مهربانتر از هر مهربان، ای داناتر از هر دانا، ای فرزانهتر از هر فرزانه، ای دیرینه از هر دیرینه، ای بزرگتر از هر بزرگ، ای لطیفتر از هر لطیف، ای باشکوهتر از هر باشکوه، ای عزیزتر از هر عزیز. |
۳۴ |
یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ |
ای گذشت کریمانه، ای نعمتت بزرگ، ای خیرت بسیار، ای فضلت دیرینه، ای لطفت همیشگی، ای ضنعت چشمنواز، ای گرهگشای گرفتاری، ای بردارنده زیان، ای پادشاه هستی، ای داور بر حق، |
۳۵ |
یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ
|
ای آنکه در پیمانش وفادار است، ای آنکه در وفاداریاش پایدار است، ای آنکه در پایداریاش والاست، ای آن که در والاییاش نزدیک است، ای آنکه در نزدیکیاش با نرمی است، ای آنکه در نرمیاش شریف است، ای آنکه در شرفش با عزّت است، ای آنکه در عزّتش بزرگ است، ای آنکه در بزرگیاش شکوهمند است، ای آنکه در شکوهش ستوده است. |
۳۶ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای بسنده،ای درمانبخش،ای وفادار،ای تندرستیده ای راهنما،ای به نیکی خوان،ای داور،ای خشنود،ای بلندمرتبه،ای ماندگار. |
۳۷ |
یَا مَنْ کُلُّ شَیْءٍ خَاضِعٌ لَهُ
|
ای آنکه هرچیز برایش فروتن است، ای آنکه هر چیز از او هراسان است، ای آنکه هستی هرچیز از او است، ای آنکه هرچیز به او پدیدار است، ای آن که هرچیز به سوی او بازگشت کند، ای آنکه هرچیز از او ترسان است، ای آنکه هرچیز به او بر پاست، ای آنکه هر چیز به سوی او دگرگون میشود، ای آنکه هر چیز به ستایش او تسبیهگو است، ای آنکه هرچیز جز جلوهاش نابود است |
۳۸ |
یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ
|
ای آنکه گریزگاهی نیست جز به بارگاهش، ای آنکه پناهی جز به درگاهش نیست، ای آنکه مقصدی جز به سوی او نیست، ای آنکه از خشمش رهای نیست جز به مهرش، ای آنکه جز به سوی او میلی نیست، ای آنکه جنبش و نیرویی نیست جز به او، ای آنکه جز از او مدد نجویند، ای آنکه جز بر او توکلّ نشود، ای آنکه جز به او امیدی نیست، ای آنکه جز او پرستیده نشود. |
۳۹ |
یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ
|
ای بهترین هراسانگیزان، ای بهترین شوقآفرینان، ای بهترین جویاشدگان، ای بهترین پاسخ دهان، ای بهترین قصهشدگان، ای بهترین یادشدگان، ای بهترین ستودگان، ای بهترین دلبران، ای بهترین خواندگان، ای بهترین همدمان. |
۴۰ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ |
خدایا از تو خواستارم به نامت ای آمرزگار،ای پردهپوش،ای توانا،ای چیره،ای آفریننده ای شکننده،ای شکستهبند،ای یادآور،ای بینا،ای یاور. |
۴۱ |
یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّی
|
ای آنکه آفرید پس متناسب نمود، ای آنکه اندازه نهاد پس رهنمون شد ای آنکه بلا را برگیرد، ای آنکه زمزمه نهان را بشنود، ای آنکه غرقشدگان را برهاند، ای آنکه از نابودی رهایی بخشد، ای آنکه بیماران را شفا دهد. ای آنکه خنداند و گریاند، ای آنکه میراند و زنده کند، ای آنکه دوگونه مرد و زن آفرید. |
۴۲ |
یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ
|
ای آنکه در خشکی و دریا راه اوست، ای آنکه در کرانههای هستی نشانههای اوست، ای آنکه در نشانههایش برهان روشن اوست، ای آنکه در مرگ آفریدگان قدرتنمایی اوست، ای آنکه در قبرها پندآموزی اوست، ای آنکه در رستاخیز فرمانروایی بیحدّ اوست، ای آنکه در حسابرسی اعمال شکوه اوست، ای آنکه در سنجش کردارها داوری اوست، ای آنکه د ربهشت پاداش اوست، ای آنکه در دوزخ کیفر اوست |
۴۳ |
یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ
|
ای آنکه هراسندگان به درگاه او گریزند، ای آنکه گنهکاران به سوی او پناه برند، ای آنکه پشیمانان آهنگ او کنند، ای آنکه پارسایان به او میل نمایند، ای آنکه سرگشتگان به او پناه برند، ای آنکه ارادتمندان به او انس گیرند، ای آنکه شیفتگان به او افتخار کنند، ای آنکه خطاکاران در عفوش طمع ورزند، ای آنکه یقینیافتگان به سوی او آرام گیرند، ای آنکه توکّلکنندگان بر او توکّل کنند. |
۴۴ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای دوستداشتنی،ای شفابخش،ای نزدیک،ای دیدهبان،ای حسابرس،ای هراسانگیز،ای پاداشده،ای اجابت کننده،ای آگاه ای بینا. |
۴۵ |
یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ
|
ای نزدیکتر از هر نزدیک، ای محبوبتر از هر محبوب، ای بیناتر از هر بینا، ای آگاهتر از هر آگاه، ای شریفتر از هر شریف، ای برتر از هر بلند، ای تواناتر از هر توانا، ای توانگرتر از هر توانگر، ای بخشندهتر از هر بخشنده، ای مهربانتر از هر مهربان |
۴۶ |
یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ
|
ای چیره شکستناپذیر، ای سازنده ناساخته، ای آفریننه ناآفریده، ای مالک ما مملوک، ای چیره چیرهگیناپذیر، ای بلندیبخش بلندیناپذیر، ای نگهدار بینگهدار، ای یاری کننده یاری نشده، ای گواه همیشه حاضر، ای نزدیک دوریناپذیر |
۴۷ |
یَا نُورَ النُّورِ
|
ای روشنی نور، ای روشنیبخش نور، ای آفریننده نور، ای گرداننده نور، ای به اندازهساز نور، ای روشنی هر نور، ای روشنایی پیش از هر نور، ای روشنایی پس از هر نور، ای روشنایی بر فراز هر نور، ای نوری که همانندش نوری نیست |
۴۸ |
یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ
|
ای آنکه عطایش چشمگیر است، ای آنکه کارش چشمنواز است، ای آنکه نوازشش پایدار است، ای آنکه نیکیاش دیرینه است، ای آنکه سخنش حق است، ای آنکه وعدهاش راست است، ای آنکه گذشتش فراتر از شایستگی است، ای آنکه کیفرش داد است، ای آنکه یادش شیرین است، ای آن که عطایش همگانی است. |
۴۹ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای آسانساز،ای جداییبخش،ای دگرگونساز،ای هموار کن،ای فرودآور،ای عطابخش،ای فزونده،ای بسیاربخش،ای امانده،ای زیباییآفرین |
۵۰ |
یَا مَنْ یَرَی وَ لا یُرَی
|
ای آنکه بینده و دیده نشود، ای آنکه بیافرینده و آفریده نشود، ای آنکه راهنمایی کند و راهنمایی نشود، ای آنکه زنده کند و زندهاش نکنند، ای آنکه پرسد و پرسیده نشود، ای آنکه خوراند و خوراک نخواهد، ای آنکه پناهد دهد و پناه نجوید، ای آنکه داوری کند و بر او داوری نشود، ای آنکه فرمان دهد و فرمانش ندهند، ای آنکه نزاده،و زاده نشده و برای او همتایی نبوده است. |
۵۱ |
یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ
|
ای که چه خوش حسابگری، ای که چه خوش طبیبی، ای که چه خوش همراهی، ای که چه خوش نزدیکی، ای که چه خوش پاسخدهی، ای که چه خوش دلبری، ای که چه خوش سرپناهی، ای که چه خوش کارگشایی، ای که چه خوش مولایی، ای که چه خوش یاوری |
۵۲ |
یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ
|
ای شادی عارفان، ای آرزوی شیفتگان، ای همدم مریدان، ای محبوب توبهکاران، ای روزیدهنده بیچیزان، ای امید گنهکاران، ای نور چشم عبادتکنندگان، ای گشاینده اندوه دلگیران، ای غمگسار غمزدگان، ای معبود گذشتگان و آیندگان. |
۵۳ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا |
خدایا من از تو درخواست میکنم به نامت ای پروردگار ما،ای معبود ما،ای سرور ما ای مولای ما،ای یاور ما،ای نگهدار ما،ای راهنمای ما،ای مددرسان ما،ای محبوب ما،ای طبیب ما |
۵۴ |
یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ
|
ای پروردگار پیامبران و نیکان، ای پروردگار صدّیقان و خوبان، ای پروردگار بهشت و دوزخ، ای پروردگار خردسالان و بزرگسالان، ای پروردگار دانهها و میوهها، ای پروردگار نهرها و درختان، ای پروردگار دشتها و بیشهها، ای پروردگار خشیکیها و دریاها، ای پروردگار شب و روز، ای پروردگار آشکارها و نهانها! |
۵۵ |
یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْءٍ أَمْرُهُ
|
ای آنکه فرمانش در هرچیز نفوذ یافته، ای آنکه دانشش به هر چیز رسیده، ای آنکه قدرتش هر چیز را دربر گرفته، ای آنکه بندگان از شمردن نعمتهایش ناتوانند، ای آنکه آفریدگان به سپاسش نرسند، ای آنکه فهمها بزرگیاش را درنیابند، ای آنکه پندارها به ژرفای هستیاش نرسند، ای آنکه بزرگی و بزرگمنشیپوشش اوست، ای که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند، ای آنکه فرمانروایی جز فرمانروایی او نیست، ای آنکه عطایی جز عطای او نیست |
۵۶ |
یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَی
|
ای آنکه نمونه اعلی از آن اوست، ای آنکه صفات برتر برای اوست، ای آنکه سرانجام و سرآغاز از آن اوست، ای آن که بهشت آسایش از آن اوست، ای آنکه نشانههای بزرگتر از آن اوست، ای آنکه نامهای نیکوتر از آن اوست، ای آن که فرمان و داوری از آن اوست، ای آن هوا و فضا از آن اوست، ای آنکه عرش و فرش از آن اوست، ای آنکه آسمانهای برافراشته از آن اوست. |
۵۷ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای درگذرنده،ای آمرزنده،ای شکیبا،ای ستایشپذیر،ای مهربان،ای مهرورز،ای خواسته،ای دوست،ای پاک،ای منزّه. |
۵۸ |
یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ
|
ای آنکه بزرگیاش در آسمان است، ای آنکه نشانههایش در زمین است، ای آنکه دلایلش در هرچیز است، ای آنکه شگفتیهایش در دریاست، ای آنکه گنیجنههایش در کوههاست، ای آنکه آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند، ای آنکه مه امور به به سوی او بازگردد، ای آنکه لطفش را در هر چیز نمایان ساخته، ای آنکه آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته، ای آنکه توانش در آفریدگان کارگر افتاده است. |
۵۹ |
یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ
|
ای دوست آنکه دوستی ندارد، ای پزشک آنکه پزشکی ندارد، ای پاسخگوی آنکه پاسخگویی ندارد، ای یار مهربان آنکه مهربانی ندارد، ای همراه بیهمرهان، ای فریادرس آنکه فریادرسی ندارد، ای رهنمای آنکه رهنمایی ندارد، ای همدم آنکه همدمی ندارد، ای رحمکننده آنکه رحمکنندهای ندارد ای همنشینی آنکه همنشینی ندارد |
۶۰ |
یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ
|
ای کفایت کننده هرکه از او کفایت خواهد، ای راهنمای هرکه از او راهنمایی جوید، ای نگاهبان هرکه از او نگاهبانی خواهد، ای رعایت کننده هرکه از او رعایت خواهد، ای شفادهنده هرکه از او شفا طلبد، ای داور هرکه از او داوری خواهد، ای بینیاز کننده هرکه از او بینیازی جوید، ای وفادار به هر که از او وفا جوید، ای نیروبخش هرکه از او نیرو خواهد، ای سرپرست هرکه از او سرپرستی خواهد. |
۶۱ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا خَالِقُ یَا رَازِقُ یَا نَاطِقُ یَا صَادِقُ یَا فَالِقُ یَا فَارِقُ یَا فَاتِقُ یَا رَاتِقُ یَا سَابِقُ [فَائِقُ] یَا سَامِقُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای آفریننده،ای روزیدهنده،ای گویا،ای راستگو ای شکافنده،ای جدا کننده،ای گشاینده،ای پیونددهنده،ای پیشی گیرنده،ای بلند جایگاه. |
۶۲ |
یَا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ
|
ای آنکه شب و روز را دگرگون سازد، ای آنکه تاریکیها و روشناییها را قرار داد، ای آنکه سایه خنک و گرما را آفرید، ای آنکه خورشید و ماه را مسّخر ساخت، ای آنکه خیر و شر را مقدّر نمود، ای آنکه مرگ و زندگی را آفرید، ای آنکه خلق و امر از آن اوست، ای آنکه همسر و فرزندی نگرفت، ای آنکه در فرمانروای یشریکی برایش نیست، ای آنکه از روی خواری سرپرستی نخواهد. |
۶۳ |
یَا مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ
|
ای آنکه خواهش خواهشمندان را میداند، ای آنکه از نهاد خاموشان آگاه است، ای آنکه ناله درماندگان را میشنود، ای آنکه گریه هراسیدگان را میبیند، ای آنکه نیازهای نیازمندان به دست اوست، ای آن بهانه توبهکاران را میپذیرد، ای آنکه عمل تبهکاران را صلاح نبخشد، ای آنکه پاداش نیکوکاران را تباه نکند، ای آنکه از دل عارفان دور نباشد ای بخشندهترین بخشندگان. |
۶۴ |
یَا دَائِمَ الْبَقَاءِ یَا سَامِعَ الدُّعَاءِ
|
ای همیشه ماندگار،ای شنونده دعا، ای گسترده عطا،ای آمرزنده خطا، ای پدید آورنده آسمان،ای نیک آزمون، ای نیکو ستایش،ای دیرینه بر فراز، ای بسیار وفادار،ای شریف پاداش. |
۶۵ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای پردهپوش ای آمرزگار،ای چیره،ای جاهمند،ای بس شکیبا،ای نیکبخش،ای برگزیده،ای گشاینده،ای روحبخش،ای راحتی بخش. |
۶۶ |
یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی
|
ای آنکه مرا آفرید و بیاراست، ای آنکه مرا روزی داد و پرورید، ای آنکه به من خورانید و نوشانید، ای آنکه مرا نزدیک نمود و به کنار خویش برد، ای آنکه مرا نگاه داشت و کفایت نمود، ای آنکه مرا حفظ کرد و حمایت نمود، ای آنکه به من عزّت بخشید و بینیازم ساخت، ای آنکه توفیقم داد و راهنمایی کرد، ای آنکه همدمم شد و جایم داد، ای آنکه مرا بمیراند و زنده کند. |
۶۷ |
یَا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ
|
ای آنکه حق را با کلماتش استوار و برجا کند، ای آنکه توبه را از بندگانش بپذیرد، ای آنکه میان انسان و دلش قرار گیرد، ای آنکه شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد، ای آنکه به گمراه شدگان راهش داناتر است، ای آنکه حکمش دگرگونی نپذیرد، ای آنکه رأیش را بازگرداننده ای نیست، ای آنکه هرچیز فرمانش را گردن نهد، ای آنکه آسمانها به دست قدرتش پیچیده گشته، ای آنکه بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد. |
۶۸ |
یَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا
|
ای آنکه زمین را بستر زندگی قرار داد، ای آنکه کوهها را میخهای زمین نهاد، ای آنکه خورشدی را چراغ جهانش کرد، ای آنکه ماه را تابان ساخت، ای آنکه شب را جامه آرامش گرداند، ای آنکه روز را مایه روزی قرار داد، ای آنکه خواب را وسیله آرامش ساخت، ای آنکه آسمان را بنا نهاد، ای آنکه از هر چیز گونه های مختلف قرار داد، ای آنکه آتش را کمینگاه قرار داد. |
۶۹ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَمِیعُ یَا شَفِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَرِیعُ یَا بَدِیعُ یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا خَبِیرُ [مُنِیرُ] یَا مُجِیرُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای شنوا، ای همیار،ای بلندپایه،ای فرازمند،ای شبتابنده،ای نوآفرین،ای بزرگ،ای توانا،ای آگاه،ای پناهده |
۷۰ |
یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ
|
ای زنده پیش از هر زنده، ای زنده پس از هر زنده، ای زنده ای که مانند او زنده ای نیست، ای زنده ای که هیچ زنده ای شریک او نیست، ای زنده ای که به زنده ای نیاز ندارد، ای زنده ای که همه زندگان را میمیراند، ای زنده ای که به زنده ها روزی میدهد، ای زنده ای که زندگی را از زنده ای دیگر به ارث نبرده، ای زنده ای که مردگان را زنده میکند، ای زنده ای به خود پایندهای که او را چرت و خواب درنگیرد. |
۷۱ |
یَا مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَی
|
ای آنکه یادی دارد فراموش نشدنی، ای آنکه نوری دارد خاموش نشدنی، ای آنکه عطایایی بخشیده ناشمردنی، ای آن فرمانروایی اش بیزوال است، ای آنکه ستایشش بی آمار است، ای آنکه شکوهش چگونگی نپذیرد، ای آنکه کمالی دارد درک ناشدنی، ای آنکه داوریاش بازگشت ناپذیر است، ای آنکه صفاتی دارد دگرگون ناپذیر، ای آنکه جلوه هایی دارد غیر قابل تغییر. |
۷۲ |
یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ یَا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ
|
ای پروردگار جهانیان،ای مالک روز جزا، ای مقصود جویندگان ای پشت و پناه پناهندگان، ای دریابنده فراریان،ای آنکه شکیبایان را دوست دارد، ای آنکه توبه کنندگان را دوست دارد ای آنکه پاکیزگان را دوست دارد، ای آنکه نیکوکاران را دوست دارد، ای آنکه اوست داناتر به راه یافتگان |
۷۳ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ یَا حَفِیظُ یَا مُحِیطُ یَا مُقِیتُ یَا مُغِیثُ یَا مُعِزُّ یَا مُذِلُّ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ |
خدایا از تو خواستارم به نامت ای مهربان،ای همراه،ای نگهدار،ای فراگیر،ای روزیبخش،ای فریادرس،ای عزّتبخش،ای خوارکن،ای آغازگر، ای برگرداننده. |
۷۴ |
یَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ
|
ای آنکه یکتاست و ضدّ ندارد، ای آنکه یگانه است و بیمانند، ای آنکه بینیاز و کاستی است، ای آنکه بیهمتای بودن و چگونگی است، ای آنکه داوری دادگر است، ای آنکه پروردگاری بیوزیر است، ای آنکه عزّتمندی بی خواری است، ای آنکه توانگری بینیاز است، ای آنکه پادشاهی عزل ناپذیر است، ای آنکه اوصافش بیمانند است. |
۷۵ |
یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ
|
ای آنکه ذکرش برای ذاکران شرف است، ای آنکه شکرش برای شاکران رستگاری است، ای آنکه ستایشش برای ستایشگران عزّت است، ای آنکه طاعتش برای مطیعان مایه نجات است، ای آنکه درگاهش گشوده است به روی جویندگان، ای آنکه راهش برای توبه کاران هموار است، ای آنکه نشانه هایش برای بینندگان لیل قاطع است، ای آنکه کتابش برای پرواپیشگان مایه پند و یادآوری است، ای آنکه روزیاش همه مطیعان و گنهکاران را فراگیرد، ای آنکه رحمتش به نیکوکاران نزدیک است. |
۷۶ |
یَا مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ
|
ای آنکه نامش خجسته است، ای آنکه عنایتش بس بلند است، ای آنکه معبودی جز او نیست، ای آنکه ستایشش والا است، ای آنکه نامهایش مقدس است، ای آنکه هستیاش پایدار است، ای آنکه بزرگی جلوه زیبایی اوست، ای آنکه بزرگمنشی پوشش اوست، ای آنکه عطاهایش در شمار نیاید، ای آنکه نعمت هایش شمرده نشود. |
۷۷ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُعِینُ یَا أَمِینُ یَا مُبِینُ یَا مَتِینُ یَا مَکِینُ یَا رَشِیدُ یَا حَمِیدُ یَا مَجِیدُ یَا شَدِیدُ یَا شَهِیدُ |
خدایا از تو میخواهم به نامت ای مددرسان،ای امین،ای آشکار ای استوار،ای ارجمند،ای راهنما،ای ستوده،ای بزرگوار،ای سختگیر(برای گنهکاران)،ای گواه. |
۷۸ |
یَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ
|
ای صاحب عرش پرشکوه، ای صاحب سخن استوار، ای صاحب کردکار برازنده، ای صاحب کوبش سخت، ای صاحب نوید و و تهدید، ای آنکه سرپرست ستوده است، ای آنکه به نیکی انجام دهد آنچه را خواهد، ای آنکه نزدیک دوری ناپذیر است، ای آنکه بر هر چیز گواه است، ای آنکه بر بندگان ستمکار نیست. |
۷۹ |
یَا مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ
|
ای آنکه شریک و وزیری ندارد، ای آنکه مثل و مانندی ندارد، ای آفریننده خورشید و ماه تابان، ای بینیاز کننده درمانده تهی دست، ای روزی دهنده کودک خردسال، ای مهرورز بر پیر بزرگسال، ای پیونددهنده استخوان شکسته، ای پناه ترسان پناهجو، ای آنکه بر بندگانش آگاه و بیناست، ای آنکه بر هر چیز تواناست. |
۸۰ |
یَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ
|
ای صاحب جود و بخشش، ای صاحب فضل و کرم، ای آفریننده لوح و قلم، ای پدیدآورنده موران و مردمان، ای صاحب عذاب و انتقام، ای الهام بخش عرب و عجم، ای بردارنده زیان و درد، ای دانای رازها و قصدها، ای پروردگار کعبه و حرم، ای آفریننده هرچیز از نیستی. |
۸۱ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا فَاعِلُ یَا جَاعِلُ یَا قَابِلُ یَا کَامِلُ یَا فَاصِلُ یَا وَاصِلُ یَا عَادِلُ یَا غَالِبُ یَا طَالِبُ یَا وَاهِبُ |
خدایا از تو خواستارم به نامت ای کردگار،ای هستی بخش،ای پذیرنده،ای برازنده،ای جدا،ای پیونددهنده،ای دادگر،ای چیره،ای جویا،ای بخشنده، |
۸۲ |
یَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ یَا مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ
|
ای آنکه به کرمش بخشید،ای آنکه به جودش گرامی داشت، ای آنکه به لطفش کرم ورزید،ای آنکه به نیرویش عزّت یافت، ای آنکه به حکمتش سامان داد، ای آنکه به تدبیر خود حکم کرد، ای آنکه با علم خود تدبیر کرد، ای آنکه با بردباری اش درگذرد، ای آنکه به تدبیر خود در عین برتری اش نزدیک است، ای آنکه در عین نزدیکی اش برتر است. |
۸۳ |
یَا مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ
|
ای آنکه هرچه خواهد آفریند، ای آنکه هرچه بخواهد بکند، ای آنکه هرکه را بخواهد راهنمایی کند، ای آنکه هرکه را بخواهد گمراه سازد، ای آنکه هرکه را بخواهد عذاب کند، ای آنکه هرکه را بخواهد بیامرزد، ای آنکه هرکه را بخواهد عزّت بخشد، ای آنکه هرکه را بخواهد خوار گرداند، ای آنکه در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد، ای آنکه هرکه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند. |
۸۴ |
یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَهً وَ لا وَلَدا
|
ای آنکه همسر و فرزندی نگرفت، ای آنکه برای هرچیز اندازه نهاد، ای آنکه در حکمش کسی را شریک نساخت، ای آنکه فرشتگان را فرستادگان خویش قرار داد، ای آنکه در آسمانها برجهایی گذارد، ای آنکه زمین را زیستگاه شایسته نمود، ای آنکه آدمی را از آب آفرید، ای آنکه برای هرچیز سرانجامی قرار داد، ای آنکه با علم خویش هرچیز را دربر گرفته است، ای آنکه تعداد هرچیز را شماره نموده است. |
۸۵ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ یَا بَرُّ یَا حَقُّ یَا فَرْدُ یَا وِتْرُ یَا صَمَدُ یَا سَرْمَدُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای آغاز،ای انجام،ای آشکار،ای نهان،ای نیکوکار،ای حق،ای یگانه،ای یکتا،ای بینیاز،ای همیشگی. |
۸۶ |
یَا خَیْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ
|
ای بهترین شناخته شدهای که شناخته شده، ای برترین معبودی که عبادت شده، ای والاترین ثناپذیری که سپاس شده، ای عزیزترین یاد شدهای که یاد شده، ای برترین ستوده، ای که ستایش شده، ای دیرینه ترین موجودی که خواسته شده، ای بلندترین وصف شدهای که به وصف آمده، ای بزرگترین مقصودی که قصد شده، ای گرامیترین پرسیده ، ای که پرسش شده، ای شریفترین محبوبی که دانسته شده. |
۸۷ |
یَا حَبِیبَ الْبَاکِینَ یَا سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلِینَ یَا هَادِیَ الْمُضِلِّینَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا أَنِیسَ الذَّاکِرِینَ یَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِینَ یَا مُنْجِیَ الصَّادِقِینَ یَا أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ یَا أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ یَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ |
ای محبوب گریه کنندگان، ای سرور توکّل کنندگان، ای راهنمای گمراهان، ای سرپرست مؤمنان، ای همدم ذاکران، ای پناه جان سوختگان، ای رهایی بخش راستگویان، ای تواناترین توانایان، ای داناترین دانایان، ای پرستیده همه آفریدگان. |
۸۸ |
یَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ
|
ای آنکه فراتر رفت و چیره گشت، ای آنکه دارا گشت و توان یافت، ای آنکه نهان شد و آگاهی یافت، ای آنکه پرستش شد و ارج نهاد، ای آنکه نافرمانی شد و آمرزید، ای آنکه اندیشهها او را فرا نگیرد، ای آنکه دیدهای او را در نیابد، ای آنکه اثری بر او پوشیده نماند، ای روزی دهنده آدمیان، ای اندازه دهنده هر اندازه. |
۸۹ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَافِظُ یَا بَارِئُ یَا ذَارِئُ یَا بَاذِخُ یَا فَارِجُ یَا فَاتِحُ یَا کَاشِفُ یَا ضَامِنُ یَا آمِرُ یَا نَاهِی |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای نگهدار،ای آفریننده،ای پدید آورنده،ای بسیار بخشنده، ای گشایشگر،ای فراخی بخش،ای برگیرنده زیان،ای ضمانت کننده،ای فرمانده،ای بازدارنده. |
۹۰ |
یَا مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ إِلا هُوَ
|
ای آنکه جز او غیب نداند، ای آنکه برنگرداند بدی را جز او، ای آنکه آفریدگان را جز او نیافریند، ای آنکه گناه را جز او نیامرزد، ای آنکه نعمت را جز او کامل نکند، ای آنکه دلها را جز او دگرگون نکند، ای آنکه کارها را جز او تدبیر ننماید، ای آنکه باران را جز او فرو نبارد، ای آنکه روزی را جز او نگستراند، ای آنکه مردگان را جز او زنده نسازد. |
۹۱ |
یَا مُعِینَ الضُّعَفَاءِ
|
ای یاور ضعیفان، ای همراه غریبان، ای یار دوستان، ای چیره بر دشمنان، ای بالا برنده آسمان، ای مونس برگزیدگان، ای محبوب پروا پیشگان، ای گنجینه تهیدستان، ای معبود توانگران، ای کریم ترین کریمان. |
۹۲ |
یَا کَافِیا مِنْ کُلِّ شَیْءٍ
|
ای کفایت کننده از هرچیز، ای پاینده بر هرچیز، ای آنکه چیزی مانند او نیست، ای آنکه چیزی بر فرمانروایی اش نیفزاید، ای آنکه چیزی بر او پوشیده نیست، ای آنکه چیزی از خزانه هایش نکاهد، ای آنکه مانندش کسی نیست، ای آنکه چیزی از علمش پنهان نماند، ای آنکه به همه چیز آگاه است، ای آنکه همه رحمتش همه چیز را فرا گرفته است. |
۹۳ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُکْرِمُ یَا مُطْعِمُ یَا مُنْعِمُ یَا مُعْطِی یَا مُغْنِی یَا مُقْنِی یَا مُفْنِی یَا مُحْیِی یَا مُرْضِی یَا مُنْجِی |
خدایا!از تو درخواست میکنم به نامت ای اکرام کننده،ای روزیبخش ای نعمتدهنده،ای عطابخش،ای بینیازکننده،ای ذخیرهگذار،ای نابودکننده،ای زندهساز،ای خشنودکننده،ای رهایی بخش |
۹۴ |
یَا أَوَّلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ آخِرَهُ
|
ای آغاز و انجام هرچیز، ای پرستیده و دارنده هرچیز، ای پروردگار و سازنده هرچیز، ای آفریننده و برآورنده هرچیز، ای گیرنده و گشاینده هرچیز، ای آغاز کننده هرچیز، ای پدیدآورنده و اندازهبخش هرچیز، ای هستی بخش و جنبنده ی هرچیز، ای زنده کننده و میراننده هرچیز، ای آفریننده و میراث بر هرچیز |
۹۵ |
یَا خَیْرَ ذَاکِرٍ وَ مَذْکُورٍ
|
ای بهترین یادکننده و یادشده، ای بهترین ثناپذیر و ثناشده، ای بهبترین ستاینده و ستوده، ای بهترین گواه و گواهپذیر، ای بهترین خواهنده و خوانده شده، ای بهترین پاسخ دهنده و پاسخ داده شده، ای بهترین یار و همدم، ای بهترین همراه و همنشین، ای بهترین سویه و آهنگ، ای بهترین دوستدار و دوستی پذیر. |
۹۶ |
یَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِیبٌ
|
ای آنکه به خواهنده اش پاسخ گوید، ای آنکه برای فرمانبرش دوست است، ای آنکه به دوستدارش نزدیک است، ای آنکه برای کسیکه از او نگهداری طلبد دیدهبان است، ای آنکه به هرکه به او امید بندد کریم است، ای آنکه هرکه از او نافرمانی کند بردبار است، ای ان که در بزرگیاش مهربان است، ای آنکه در فرزانگی بزرگ است، ای آنکه در نیکیاش دیرینه است، ای آنکه به هر که او را خواهد دانا است. |
۹۷ |
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَبِّبُ یَا مُرَغِّبُ یَا مُقَلِّبُ یَا مُعَقِّبُ یَا مُرَتِّبُ یَا مُخَوِّفُ یَا مُحَذِّرُ یَا مُذَکِّرُ یَا مُسَخِّرُ یَا مُغَیِّرُ |
خدایا از تو درخواست میکنم به نامت ای سببساز،ای شوق آفرین،ای برگرداننده،ای پیگیر،ای سامانبخش،ای هراس آور،ای برحذردار،ای یادآور،ای تسخیرگر،ای دگرگونساز |
۹۸ |
یَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ
|
ای آنکه علمش پیش است، ای آنکه وعدهاش راست است، ای آنکه لطفش آشکار است، ای آنکه فرمانش چیره است، ای آنکه کتابش استوار است. ای آنکه حکمش شدنی است، ای آنکه قرآن اش باشکوه است، ای آنکه فرمانروایی اش دیرین است، ای آنکه بخشش فراگیر است، ای آنکه پایگاهش بس بزرگ است. |
۹۹ |
یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ
|
ای آنکه شنیدنی از شنیدن دیگر بازش ندارد، ای آنکه کاری از کار دیگر منعش نکند، ای آنکه گفتاری از گفتار دیگر سرگرمش نکند، ای آنکه درخواستی از درخواست دیگر او را به اشتباه نیافکند، ای آنکه چیزی از چیز دیگر پرده اش نشود، ای آنکه اصرار اصرارکنندگان او را به ستوه نیاورد، ای آنکه آرمان واپسین جویندگان است، ای آنکه نهایت همّت عارفان است، ای آنکه پایان جستجوی جویندگان است، ای آنکه غباری در سراسر هستی بر او پوشیده نیست. |
۱۰۰ |
یَا حَلِیما لا یَعْجَلُ
|
ای بردباری که شتاب نکند،ای بخشنده ای که بخل نورزد، ای راستگویی که تخلّف نکند، ای عطاکننده ای که خستگی نپذیرد، ای چیره ای که شکست ناپذیر است، ای بزرگی که به وصف در نیاید، ای دادگری که ستم ننماید، ای توانگری که نیازمند نشود، ای بزرگی که کوچک نگردد، ای نگهداری که غفلت ننماید. منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس،فریادرس،ما را از آتش رهایی بخش پروردگار |
امیدوارم از این مطلب استفاده ی لازم و کافی را برده باشید، در بخش نظرات همین مطلب میتوانید با ما در ارتباط باشید.
دیدگاهتان را بنویسید