تمام سبک های موسیقی یا ژانر یا گونه، هر سه به ویژگی‌های یک قطعه موسیقی از نظر دوره‌ی زمانی، ریشه‌های منطقه‌ای یا جغرافیایی، تکنیک اجرای قطعه و نوع ساز‌های استفاده شده در قطعه گفته می‌شود. تعداد سبک های موسیقی ایرانی و غربی بسیار زیاد است. سبک یا ژانر یا گونه هرسه به ویژگی‌های یک قطعه موسیقی از نظر دوره‌ی زمانی، ریشه‌های منطقه‌ای یا جغرافیایی، تکنیک اجرای قطعه، نوع ساز‌های استفاده شده در قطعه و غیره گفته می‌شود. اگر به سبک های موسیقی علاقه دارید برای شناخت بیشتر با فارسی خوان همراه باشید.
تمام سبک های موسیقی ۱) موسیقی کلاسیک
موسیقی کلاسیک یا موسیقی آکادمیک و دقیق است که میتوان گفت مادر تمام سبک های موسیقی بوده واکثر سبک‌های به وجود آمده برگرفته از موسیقی کلاسیک هستند. شروع این سبک از موسیقی مربوط به سال ۵۰۰ پس از میلاد است. موسیقی کلاسیک چهار دوران را شامل می‌شود که عبارتند از: دوران باروک، دوران کلاسیک، دوره رمانتیک و دوره کلاسیک مدرن. سبک کلاسیک دربردارنده حالت‌های پیوسته و دگرگون شونده است و تضاد و تنوع فراوان در این سبک، از ویژگی‌های برجسته آن است. در سبک کلاسیک علاقه به تغییرات تدریجی دینامیک، سبب جایگزینی پیانو به جای کلاوسن شد.
موسیقی کلاسیک – موسیقی باروک
باروک در لغت یعنی استادانه زینت دادن و یا ماهرانه درست کردن و موسیقی باروک بیانگر اشرافیت حکومت‌های اروپایی بوده است. تفاوت اساسی موسیقی باروک نسبت به آثار موسیقی رنسانس تأکید بر ضرب است. در دوره موسیقی باروک ساز‌های بادی بیشتر مورد استفاده قرار گرفتند و فرهنگ جدید ساز‌های کلاویه‌ای شروع به شکل‌گیری کرد. در دوران موسیقی باروک موسیقی سازی و آوازی از یکدیگر تفکیک شدند و قواعد جدید هارمونی و کنترپوان تدوین گشت و امکان مدولاسیون فراهم آمد.
از ویژگی‌های برجسته سبک باروک، میتوان به یکنواختی حالت موسیقی اشاره کرد. ریتم‌ها یا الگو‌های ملودیک به حالت‌هایی معین اشاره داشتند. این یکنواختی به این معناست که اگر موسیقی شاد شروع شود تا آخر شاد خواهد ماند یا اگر آرام و ملایم آغاز شود تا به انتها اینگونه خواهد بود. لازم به ذکر است که آثار آوازی در سبک باروک از این قانون مستثنی هستند.
موسیقی کلاسیک – موسیقی امپرسیونیسم
موسیقی امپرسیونیسم به نوعی سبک موسیقی مدرن را به نمایش می‌گذارد. این سبک موسیقی در قرن۱۹، آغاز حرکتی به سوی سوبژکتیویسم یا ذهنیت گرایی بود که تجربه ذهنی را اساس همه معیارها و قوانین می‌داند. هر چه در این سبک جلوتر می‌رویم، به سوی هنر انتزاعی و نارئالیستی پیش می‌رود. در موسیقی امپرسیونیسم هنرمند با بها دادن به ابداع، نوآوری و خلاقیت در خلق اثر هنری، به سمت ترسیم جهان درون خویشتن رفته و از عالم عینیت فاصله می‌گیرد.
موسیقی کلاسیک – موسیقی مینیمال
اساس پیدایش موسیقی مینیمال تصمیم وقتی گروهی از موسیقیدانان تصمیم گرفتند به جای استفاده از پیچیدگی در فرم‌ها و فرمول‌های هارمونی و ملودی درساخته‌هایشان به تولید موسیقی ساده روی بیاورند، موسیقی مینیمال یا کمینه گرا، بطور رسمی از دهه ۱۹۶۰ پا به عرصه موسیقی نهاد. مبنای سادگی موسیقی مینیمال، تنزل به سمت المان‌های پایه در ساخت اثر و تکرار و ماندن بیش از حد در یک ریتم، ملودی، آکورد و تمپوی ثابت، بدون کوچکترین تغییر بود.
موسیقی کلاسیک – رمانتیک
در این دوره موسیقی به طور کامل از زیر سلطه ی کلیسا و اشراف بیرون آمده و برای اولین بار آهنگسازان درآمد اصلی خود را از راه برگزاری کنسرت کسب میکنند. بندهای موسیقی رها شده و آهنگسازان بیش از هر چیز به بیان احساس در موسیقی هایشان میپردازند. تعداد آهنگسازان نسبت به دوره های قبل افزایش چشمگیری پیدا میکند. از بزرگترین آهنگسازان این دوره میتوان از شومان، شوبرت، لیست، پاگانینی، شوپن، مالر و واگنر نام برد.
واگنر را آغازگر دوره ی مدرن در موسیقی نیز میدانند.موسیقی پاپ که در دهه ۵۰ آغاز شد نوعی موسیقی غیرآکادمیک و مردم پسند است که از واژه people گرفته می‌شود و معمولاً در مقابل موسیقی کلاسیک و فولک قرار می‌گیرد.
موسیقی کلاسیک – سبک اپرا
اپرا یک نمونه بارز موسیقی کلاسیک است. اپرا ترکیبی از موسیقی، لباس‌های خاص و یک داستان است که بر اساس آن داستان موسیقی و آواز شکل گرفته است. در حقیقت اُپرا نمایشی است که با همراهی ارکستر به آواز خوانده می‌شود. اپرا ۳بخش اصلی دارد:
۱. پیش‌درآمد یا اوُوِرتور: درواقع مقدمه‌ای برای شروع اپراست که کاملاً به‌صورت سازی است و هیچ خواننده‌ای در آن نمی‌خواند.
۲. آریا : قسمت اصلی اپراست و خواننده در آن با آرایش‌های آوازی، قدرت و مهارتش را نشان می‌دهد.
۳. رسیتاتیف : نوعی از فن بیان و مکالمه‌ی آوازی است و غالباً پیش از آریا قرار می‌گیرد. در اپرای ایتالیایی، رسیتاتیف رابط بین دو آریاست. رسیتاتیف ساده ، که آواز بدون ارکستر است و فقط با چند آکورد کوتاه همراهی می‌شود.رسیتاتیف آکامپانیه، که خواننده به همراهی ارکستر می‌خواند و بیشتر در اپرا‌های فرانسوی معمول است.
تمام سبک های موسیقی ۲) موسیقی پاپ
در موسیقی پاپ ملودی مخصوص کلام خواننده ساخته می‌شود. مشخصه موسیقی پاپ، یک عنصر ریتمیک سنگین در زیر است که معمولا توسط دستگاه‌های تقویت کننده الکترونیک (amplifier) اجرا می‌شود و ملودی اصلی بر این ریتم غالب است. به طور کلی هدف تولید موسیقی پاپ که به شکل تجاری تهیه می‌شود، سود مالی است. ترانه‌های پاپ معمولا در ۳ دقیقه اجرا می‌شوند و در آن‌ها از ملودی‌هایی استفاده می‌شود که معمولا بسیارشنیدنی بوده و عده بسیاری را به خود جلب میکنند. فعالیت هنرمندان موسیقی پاپ در سبک‌های راک، هیپ‌هاپ، کانتری، ریتم و بلوز و کانتری باعث شده که این سبک تبدیل به سبکی انعطاف‌پذیر شود.
موسیقی پاپ – سبک راک
سبک راک نوعی موسیقی ریتمیک است که به وسیله ساز‌های خاصی مثل گیتار الکتریک، گیتار باس، درام و … اجرا می‌شود. در این سبک از نوعی ضرب یکنواخت با صدای بلند استفاده می‌شود. بلندی اصوات یکی از ویژگی‌های موسیقی راک است.
موسیقی پاپ – سبک بلوز
سبک بلوز سبکی آوازی و سازی است که ریشه آن به اجتماعات آفریقایی – آمریکایی در ایالات متحده باز می‌گردد. منشا اصلی این موسیقی به مراسم مذهبی در آفریقا، ترانه‌های کارگران سیاه پوست و دیگر عناصری باز می‌گردد که همگی ریشه در مناطق غربی قاره آفریقا دارند. علت اینکه در بین سبک های موسیقی این سبک به بلوز معروف شد این بود که پیشگامان این سبک (برده‌های سیاه) با غم این موسیقی را اجرا می‌کردند و Blue در زبان انگلیسی به معنای غم نیز هست.
برخی از صاحب نظران معتقدند که شیوع این سبک در آمریکا به زمان برده‌داری برمی‌گردد؛ زمانی که برده‌های آفریقای درهنگام کار در مزارع پنبه با خواندن شعر‌هایی بعضاً ریتمیک همراه پاسخ و تکرار توسط دیگر کارگران، سعی می‌کردند به کار برداشت محصولات شوق و نظم بدهند. زادگاه موسیقی سبک “بلوز” شهر ممفیس است.
موسیقی پاپ – موسیقی هیپ پاپ
موسیقی هیپ هاپ که در اوخر دهه ۸۰ تبدیل به بخش چشمگیری از فرهنگ پاپ روزگار خود شد، در اواسط دهه ۷۰ پا به عرصه موسیقی گذاشت. موسیقی هیپ هاپ از دو بخش اصلی رپ (MC) و (DJ)، یعنی ترکیب صدا و اسکرچ تشکیل شده است. موضوع آن عموماً داستان‌هایی از زندگی نامه افراد است. این داستان‌ها اغلب به صورت اشعار بسیار ریتمیک، همراه با تکنیک‌های همگون خوانده می‌شوند.
در موسیقی هیپ هاپ یک قطعه سازی تحت عنوان “بیت” خواننده رپ را همراهی میکند، که توسط یک دی جی نواخته شده و یک تهیه کننده و یک یا چند نوازنده آن راخلق میکنند. موسیقی هیپ هاپ توانسته است در بین انواع سبک های موسیقی سهم بزرگی را به خود اختصاص دهد، به طوریکه تا آغاز دهه ۲۰۰۰، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقی‌های محبوب قرار گرفت.
موسیقی پاپ – سبک رپ
سبک موسیقی رپ که در دهه ۱۹۶۰ توسط سیاهپوستان آمریکایی در برانکس (واقع در نیویورک) به وجود آمد، نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض‌های نژادی رایج در آن زمان بود و به دلیل بیان مشکلات زندگی در گِتو‌ها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می‌آیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد.
گرچه همواره سیاهپوستان را صاحبان موسیقی رپ میدانند، اما نمیتوان از نقش آمریکایی‌های لاتینی تبار در زنده نگه داشتن این سبک چشم پوشی کرد. همچنین در دنیای امروز رپ از چارچوب منحصر به سیاهپوستان خارج شده و تبدیل شده است به یک شیوه اعتراض برای جوانان جهان؛ در واقع هر جا که جوان و نارضایتی وجود دارد رپ هم به عنوان یک شیوه اعتراض در قالب موسیقی و در دل کلماتی که به سرعت و پشت سر هم اجرا می‌شوند، نیز حضور دارد.
موسیقی پاپ – سبک کانتری
کانتری، سبک موسیقی محلی در آمریکا است که به بیان سنت‌ها و عواطف می‌پردازد. سبک کانتری، سبکی بسیار ساده است که در موضوع، ملودی و اشعار با موسیقی بلوز شباهت دارد. اکثر ترانه‌های این سبک بر اساس چند آکورد ساده و یک ملودی خطی ساده ساخته و اجرا می‌شوند. موسیقی کانتری ترکیبی از موسیقی اصیل جنوب ایالت متحده آمریکا و کوه‌های آپالاچ، در شرق آمریکای شمالی است که ریشه‌های آن مربوط به موسیقی سنتی محلی، موسیقی سلتی (از زبان هند و اروپایی)، موسیقی مذهبی-عرفانی و موسیقی دوران قدیم است.
بانجو، ویلن، گیتار و هارمونیکا (سازدهنی) از آلات اصلی موسیقی کانتری می‌باشند ولی این سبک برای گیتار از زیباترین و پرهیجان‌ترین سبک های موسیقی به حساب می‌آید. دو سبک اصلی از سبک کانتری، کانتری سنتی و کانتری مردمی است. کانتری مردمی در واقع شاخه‌ای از سبک راک (Rock) است که نسبت به نوع سنتی، طرفداران خیلی بیشتری دارد. استقبال جامعه از سبک کانتری و رواج آن موجب شد، این سبک در بین سبک‌های سنتی آمریکا تثبیت و پذیرفته شود.
موسیقی پاپ – موسیقی جاز
جاز یا جَز یکی از سبک های موسیقی است که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم از تشکلات سیاهپوستان آمریکا نشات گرفته است. از مشخصات آن، مکث و ضدضرب، ضرب‌های تاب‌دار و خرامان، تغییرات داینامیکی متداول، پرسش و پاسخ‌خوانی، چندضربی بودن و بداهه‌نوازی است. البته ناگفته نماند که همه بخش‌های یک اثر جزئی از بداهه نوازی نیست، اما بداهه نوازى عامل هیجان و زیبایى یک اثر جز است؛ و پر واضح است که بیشتر نوازندگان این سبک نیز به سبب بداهه نوازی‌های خلاقانه مختص به خود ماندگار شده‌اند.
از مهم‌ترین بخش‌های موسیقی جز ریتم این سبک است. ارکستراسیون در موسیقى جز به این گونه است که ساز‌هایی همچون کنترباس، سازهاى کوبه‌ای، پیانو و گیتار اجرای ریتم و جذابیت‌های خاص آن را بر عهده دارند و معمولاً ملودی و بداهه نوازی‌ها اغلب توسط ساز‌های بادی برنجی، کلارینت، پیانو، ویبرافون و … اجرا می‌شود. در موسیقى جز تاکید بیشتری بر ساز‌های بادی وجود دارد تا ساز‌های آرشه‌ای و بر خلاف موسیقی سمفونیک که بر مجموعه صدای ساز‌ها تاکید می‌شود، در سبک جز رنگ صدای هر ساز جداگانه مورد توجه قرار می‌گیرد.
این مطلب توسط تیم فارسی خوان جمع آوری و تکمیل شده است امیدوارم که از این مطلب استفاده کرده باشید.همچنین از شما همراه گرامی می خواهیم که برای پیشرفت این مطلب نظر خود را از بخش دیدگاه برای ما ارسال کنید و با دیگر کاربران به تبادل نظر بپردازید.
دیدگاهتان را بنویسید