زندگینامه مارادونا ؛ نام دیه‌گو مارادونا در دنیای فوتبال بیش از آنکه به خاطر نبوغ و خلاقیت و بازی‌های استثنایی او بیاید، به دلیل جنجال‌ها و اخباری است که از زمان بازیگری او در ناپل ایتالیا همواره حول و حوش این بازیکن شاخص آرژانتینی بوده است. او یکی از بااستعدادترین بازیکنان فوتبال جهان است که در خانواده‌ای فقیر و پرجمعیت به دنیا آمد. فوتبال را در باشگاه آرجنتینوس جونیورز آغاز کرد و ۱۵ساله بود که به تیم اول باشگاه پیوست. وی در حالی که تنها ۱۷سال داشت به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و در برابر مجارستان یک نیمه بازی کرد.
قدرت بازی‌سازی، پاس‌های بلند و کوتاه میلیمتری، قدرت حفظ توپ و هوش سرشار رهبری تیم در میانه میدان، ضربه‌های ناگهانی و حیاتی، حفظ تعادل و قدرت پا به توپ عالی و بسیاری از خصوصیات دیگر یک فوتبالیست طراز اول در مارادونا جمع بود. در ادامه با فارسی خوان باشید
زندگینامه دیگو مارادونا
پس از آن که سزار منوتی مربی وقت تیم ملی آرژانتین دیه‌گو را به دلیل اخلاق و رفتار ناپایدارش و ناپختگی دوران جوانی از تیم ملی کنار گذاشت و نام او را برای جام‌جهانی ۷۸ در لیست تیم نیاورد، مارادونا جام جهانی جوانان ۷۹ توکیو را میدان تاخت و تاز خود قرارداد و تیم ملی کشورش را به مقام قهرمانی جوانان جهان رساند. وقتی مارادونا در باشگاه آرجنتینوس جونیورز، در ۱۶۶ بازی ۱۱۶ گل به ثمر رساند، باشگاه بوکاجونیورز برای خرید او پول خوبی پرداخت کرد و در سال ۱۹۸۱ با بوکاجونیورز قهرمان آرژانتین شد.
از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ بارسلون محل بروز استعدادها و بازی‌های دیه‌گو بود. وی قهرمانی سال ۸۳ اسپانیا را برای بارسلون به ارمغان آورد. چندی بعد ناپل ایتالیا مبلغ بسیار بالایی به او پیشنهاد کرد تا در سال ۸۴ به آن باشگاه برود. مارادونا ۷ سال در ناپل ماند و در سال ۱۹۹۱ که از ایتالیا به آرژانتین برگشت، معروف‌ترین و محبوب‌ترین ورزشکار شهر ناپل بود.
در ضربه های آزاد یک استاد به تمام معنا بود. ضربات پای چپ او از پشت محوطه جریمه، کمتر خطا می‌رفت.او یک تنه ناپل را به دو مقام قهرمانی در سال ۱۹۸۷ و ۱۹۹۰ رساند. مارادونا چندی نیز مربی راسینگ بود که به دلیل عدم موفقیت از کار برکنار شد. در عرصه بازی‌های ملی موفقیت مارادونا بسیار چشمگیر بود، بازیکنی با قد کوتاه، اما با استارت‌های انفجاری؛ در هر لحظه‌ای که دیه گو اراده می‌کرد قادر بود خط دفاعی حریف را به هم بریزد و با پاسی ناگهانی مهاجمان تیمش را صاحب موقعیت گل کند.
زندگی فوتبالی مارادونا
در جام جهانی ۸۲ اسپانیا و به هنگام دیدار با برزیل به دلیل خطای غیرورزشی از زمین اخراج شد تا باعث حذف آرژانتین شود؛ اما جام جهانی ۸۶ مکزیک میدانی دیگر برای او بود. در آن سال او به قله شهرت و تکامل بازیگری رسید و در راس یک تیم خوب و آرمانی به رهبری دکتر کارلوس بیلاردو، اجازه نداد جام قهرمانی از قاره آمریکا خارج شود.
مارادونا با تیم ملی آرژانتین ۲ بار به فینال جام جهانی رسید که هر ۲ بار کاپیتان بود و جام جهانی ۱۹۸۶ قهرمان و ۱۹۹۰ نایب قهرمان جهان شد. وی در سال ۲۰۰۸ به سمت سرمربی تیم ملی آرژانتین انتخاب شد
سرمربی گری مارادونا
مارادونا پس از کناره گیری از تیم ملی آرژانتین و پس از رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی در میان تعجب همگان در ماه مه ۲۰۱۱ سرمربیگری تیم الوصل امارات را با قراردادی دو ساله بر عهده گرفت. این چهارمین تجربه مربیگری وی می‌باشد. مارادونا پیش از این در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ روی نیمکت دو تیم گمنام نشسته بود
سرمربی فوتبال کنونی و بازیکن فوتبال بازنشستهٔ آرژانتینی است که مربیگری باشگاه فوتبال دارادوس سینالوآ را در لیگ دسته دوم مکزیک برعهده دارد. مارادونا یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال به شمار می‌رود، درحالیکه بسیاری از کارشناسان فوتبال، او را دومین بازیکن برتر تاریخ فوتبال پس از پله میدانند. در نظرسنجی اینترنتی که از سوی فیفا انجام‌شده است، او بالاتر از پله، به عنوان بازیکن قرن بیستم میلادی انتخاب شد.
مارادونا تیم ملی آرژانتین را با درخشش خود در جام جهانی ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ به‌ترتیب به قهرمانی و نایب‌قهرمانی رساند. استعداد، تکنیک، دید قوی، پاس‌های دقیق، مهارت در کنترل توپ و دریبل زنی مهار نشدنی مارادونا باعث شده‌بود تا با وجود قامت کوتاهی که دارد، در فوتبال سرآمد باشد و به او لقب پسر طلایی (به اسپانیایی: El Pibe de Oro) را بدهند.
رکوردهای مارادونا
مارادونا اولین بازیکن در تاریخ فوتبال بود که دو مرتبه رکورد قیمت نقل و انتقالات را در جهان شکست. او اولین بار با قیمت ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا و بار دوم با قیمت ۶.۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ پیوست. او در طول دوران حرفه‌ای خود برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی و سویا و نیولز اولد بویز به عنوان یک بازی‌ساز توانا، در پست هافبک هجومی بازی کرد. مارادونا در بارسلونا و ناپولی به بسیاری از موفقیت‌های باشگاهی‌اش دست یافت.
گل های معروف مارادونا
مارادونا در سطح ملی ۹۱ بار برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و ۳۴ بار گلزنی کرد. او در چهار جام جهانی فوتبال شرگت داشت. مارادونا در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک هر دو گل پیروزی آرژانتین را در برابر انگلستان به ثمر رساند (۲-۱)، تا آرژانتین در فینال نیز برابر آلمان به پیروزی رسیده و قهرمان شود. گل اول مارادونا در این دیدار که توپ را زیرکانه با دست وارد دروازه کرد، به گل “دست خدا” معروف شد.
او ۶۰ متر را با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیس و دروازه‌بان این تیم پیمود و گل دوم تیمش را هم به ثمر رساند که بسیاری آن را بهترین گل تاریخ فوتبال میدانند. سال ۲۰۰۲ در نظرسنجی فیفا این گل به عنوان “گل قرن” فوتبال انتخاب شد. گل‌های جنجالی و زیبای ستاره آرژانتینی پیروزی بزرگ را برابر انگلیس رقم زد و باعث صعود آلبی سلسته به نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک شد.
اصطلاحات “دست خدا” و “گل قرن” به واژه‌های خاص فوتبالی تبدیل شده و برای اغلب هواداران یاد آور یک دیدار ویژه است. این کلمات در سال ۱۹۸۶ بر سر زبان‌ها افتاد. در دیداری که آرژانتین و انگلیس در جام جهانی به مصاف هم رفتند. این بازی که در ورزشگاه آزتکا مکزیک برگزار شد در تاریخ فوتبال ماندگار شد.
گل قرن مارادونا
دیگو گلی به ثمر رساند که به “گل قرن” معروف شد. در بازی در مقابل انگلستان در سال ۱۹۸۶ مارادونا در زمین خود صاحب توپ شد، توانست بیردزلی و پیتر رید را کنار بگذارد و وارد زمین حریف شود. ۱۱۵ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه آزتکا بهت زده نظاره گر بازی بودند در حالی که مارادونا همان طور به سمت دروازه پیش می‌رفت.
او ابتدا بوچر را دریبل کرد و سپس فنویک را پشت سر گذاشت. مارادونا در نهایت از شیلتون عبور و توپ را وارد دروازه حریف کرد. بازی ۲ بر صفر شد. این حرکت تنها از یک نابغه بر می‌آمد.
هر دو کشور یک رقابت فوتبالی میانشان وجود داشت که از سال ۱۹۶۶ در جام جهانی انگلیس شروع شد. سپس تقابل دو تیم انگلیس و آرژانتین همیشه پر هیجان و پر تنش بود و این دیدار نیز استثنا نبود. با وجود این که این بازی همه ویژگی‌ها را برای یک دوئل خاص داشت، با این حال حضور دیگو آرماندو مارادونا باعث شد این دیدار به یک بازی کلاسیک تبدیل شود.
آرژانتین پیش از این دیدار با اعتماد به نفس در رقابت‌ها ظاهر شده بود. این تیم با رهبری بهترین بازیکن جهان یعنی کاپیتان مارادونا توانست تا فینال برسد و پس از نخستین قهرمانی در سال ۱۹۷۸ دوباره جشن قهرمانی بگیرد.
دوران درخشان انگلیس در سال ۱۹۶۶ به یک خاطره تبدیل شده بود. این تیم پس از یک شروع ناامید کننده که ممکن بود به حذفشان منجر شود توانست خود را به خوبی از این شرایط خارج کند. گری لینکر با حمایت پیتر بیردزلی توانست سه بار دروازه لهستان را باز کند و دو گل مقابل اروگوئه به ثمر برساند. در غیاب برایان رابسون مصدوم و ری ویلکینز محروم ۱۱ بازیکن بابی رابسون توانستند بازی قابل قبولی را به نمایش بگذارند.
اگر تری فنویک تلاش کرد در دقایق نخست دروازه آرژانتین را فرو بریزد، آلبی سلسته بازی خود را با پاس‌های سریع و کوتاه به نمایش گذاشت. آنها در دقیقه هشت توانستند نخستین حمله خود را به سمت دروازه انگلیس داشته باشند. مارادونا به زمین حریف نفوذ کرده بود و پیش از این که توسط فنویک سرنگون شود از فاصله ۲۵ متری به سمت دروازه حریف شوت زد. پتر شیلتون توانست توپ را دفع کند.
گل دست خدا مارادونا
بازی در دقیقه ۵۱ یک بر صفر به نفع آرژانتین شد. بازیکنان انگلیسی به داور بازی اعتراض کردند که معتقد بود مارادونا با سر به توپ ضربه زده است. باور کردنی نبود! “دست خدا” همان طور که مارادونا این گل را نامید، باعث شد جریان بازی عوض شود.
از طرفی انگلیس یک موقعیت مسلم گلزنی داشت و می‌توانست از آلبی سلسته پیش بیفتد. سپس شاگردان کارلوس بیلاردو بازی سریعی از خود به نمایش گذاشتند. مارادونا شروع به تخریب دفاع حریف کرد و ضربات متعددی در نزدیکی محوطه جریمه انگلیس زد. در دقیقه ۳۳ مارادونا از فاصله ۲۲ متری یک شوت سهمگین زد که دروازه‌بان تنها نظارهگر توپ بود و توپ از فاصله نزدیک به بیرون رفت.
در این لحظات آرژانتین بازی را در اختیار داشت و دفاع انگلیس را کلافه کرده بود. در دقیقه ۴۰ بوچر، مارادونا را با ضربه آرنج سرنگون کرد و اگر بازیکن ایپسویچ تصور می‌کرد با این کار می‌تواند مرد اول تیم حریف را کنار بزند سخت در اشتباه بود. او دوباره از زمین بلند شد و بهتر از قبل بازی کرد.
نفوذ دوباره مارادونا به زمین حریف باعث شد آن لحظه تاریخی رقم بخورد. ستاره آلبی سلسته پس از پشت سر گذاشتن بازیکنان حریف توپ را به هم تیمی‌اش رساند اما بازیکن آرژانتینی نتوانست آن را به خوبی کنترل کند و توپ به مدافع حریف رسید. او هم توپ را به سمت دروازه خودی فرستاد اما مارادونا با دست آن را از بالای سر داور عبور داد.
با وجود این شرایط، انگلیس ناامید نشد و تمام تلاش خود را کرد تا نتیجه را به نفع خود برگرداند. هادل در دقیقه ۶۹ از فاصله ۲۲ متری یک ضربه به سمت دروازه آلبی سلسته زد. رابسون تصمیم گرفت کریس وادل و جان بارنز را برای تحول خط حمله به میدان بفرستد. در نهایت لینکر توانست ششمین گلش را در این رقابت‌ها برابر آرژانتین به ثمر برساند. دوباره امید به نزد انگلیسی‌ها بازگشت اما لحظاتی بعد دوباره مارادونا دروازه حریف را تهدید کرد.
انگلیس تا لحظه آخر تلاش کرد اما نتوانست در نتیجه تغییری ایجاد کند. آرژانتین به نیمه نهایی صعود کرد. خوشحالی بیش از حد اعضای آلبی سلسته پس از سوت پایان نشان از ارزش این پیروزی داشت. مارادونا پس از بازی گفت: این بازی حکم فینال را برای ما داشت و فراتر از یک برد بود. ما انگلیس را شکست داده بودیم. هرگز این بازی را فراموش نخواهم کرد.
پس از این پیروزی درخشان مارادونا با روحیه پیروزی طلبی و هوش فوق العاده‌اش توانست تیمش را تا فتح جام رهبری کند.
این مطلب توسط تیم فارسی خوان جمع آوری و تکمیل شده است امیدوارم که از این مطلب استفاده کرده باشید.همچنین از شما همراه گرامی می خواهیم که برای پیشرفت این مطلب نظر خود را از بخش دیدگاه برای ما ارسال کنید و با دیگر کاربران به تبادل نظر بپردازید.
دیدگاهتان را بنویسید